ygla

(-da, -dr), v. to wrinkle; hann yglir brýnn, he knits the brows, he frowns;

refl., yglast á e-n, to frown at or upon one (konungrinn ygldist á sveininn).

* * *

ð, [ugla; rp. Engl. ugly], to frown; hann yglir brýnn, Sks. 228; hann yglir augu, 227; but ygla brúnum, 226; með reiðum augum ok ygldum brúnum, Karl. 136: reflex., konungrinn ygldisk á hann en sveinninn sá upp í móti honum. Ó. H. 63, Fas. iii. 178; Oddr var ygldr mjök, Fb. i. 254; hann var ygldr mjök ok spurði hvat komit væri, Fms. ii. 98.